ร้านขนมปังที่เป็นมากกว่าการทำธุรกิจ Boulenc

เมื่อ 3 ปีที่แล้วแพมมีโอกาสมากินครัวซองค์ที่ร้านนี้ค่ะ ตั้งแต่ร้านยังเล็กๆ ไม่มีโต๊ะให้นั่ง มีแค่เก้าอี้ซัก 5-6 ตัวรอบๆบาร์ซึ่งจะกั้นระหว่างลูกค้าและคนทำขนมปังเท่านั้น…

ตอนนั้นชอบมากกก ชอบขนมปังที่ร้าน กาแฟเข้มอร่อยดีค่ะและที่สำคัญไปมากกว่านั้น แพมรับรู้ได้ถึงความรัก แรงบันดาลใจของเจ้าของร้านเลยค่ะ

“ทำด้วยใจมันเป็นอย่างงี้นั่นเอง” ♥

อ่ออออออออ…..

หลังจากนั้น แพมบอกกับตัวเองเสมอว่า “ถ้าฉันได้กลับมาเมืองนี้อีก…ฉันอยากมาฝึกงานที่ร้านนี้จัง”
สามปีผ่านไป…แพมกับนิคกลับมาที่เมืองนี้อีกค่ะ เมืองวาฮาก้า(Oaxaca) เมืองแห่งศิลปะ ทั้งด้านอาหาร วัฒนธรรมและสถาปัตยกรรม
การได้ฝึกงานที่ร้าน Boulenc เป็นหนึ่งในลิสที่แพมเขียนไว้ ฉันต้องทำให้ได้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม(ฮ่าฮ่าๆ ขี้เว่อร์มั้ย)! ! !

แพมเริ่มเขียนอิเมล์ไปหาที่ร้าน 3-4 เดือนก่อนหน้าที่จะมาที่เมืองนี้

ปรากฎว่า
“ไม่มีใครตอบค่ะ เงียบกริบ” ตอนนั้นยังใจดีสู้เสือนะ มองโลกในแง่ดีเข้าไว้ แต่พอเวลามันใกล้เข้ามาทุกที…แพมเลยเขียนไปหาเขาที่เฟซบุ๊คแฟนเพจร้าน…
“มีคนอ่านค่ะ….แต่ไม่ตอบ” ! !!
เชี่ย! ตอนนั้นท้อใจมาก ตรูทำไรผิดหว่ะหรือว่าเรายังไม่ดีพอ โทษตัวเองและจะถอยหลัง ไม่สู้ตลอดเลยค่ะ แต่เพราะมีสามีผู้คอยผลักดัน (มากถึงมากที่สุด บางทีก็มากไปปปป เกิ๊นนนนนนน แต่ตรงจุดนี้เราต้องยกย่องความดีให้เขาค่ะ) นิค(สามีแพม)บอกว่า “ลองเขียนไปหาเขาอีกรอบ เขาอาจจะลืม ถ้าเขาไม่ตอบรอบนี้ เราโทรไปหาเข้ากันเถอะ”

“เอาจริงๆแล้ว นั่นเป็นนิสัยของคนเม็กซิกันค่ะ เอาแน่เอานอนไม่ค่อยได้และไม่ชอบการเผชิญหน้า”

คุยกันไว้แล้วว่าพรุ่งนี้เช้าเราจะโทรหาเขา…แต่อีกวัน เขาเขียนตอบมาค่ะ ประมาณว่า “ขอโทษที่กว่าจะตอบ ตอนนี้เราไม่มีโปรแกรมที่จะรับคนทำงานหรือฝึกงาน Internship แต่ยังไงก็ตามคุณลองมาเที่ยวหาพวกเราก่อนที่ร้าน เผื่อเรามีไอเดียอะไรใหม่ๆที่สามารถทำร่วมกันได้”

BOOM! Finally! สิ่งที่วาดฝันไว้ก็เป็นจริงๆ เมื่อถึงที่เมืองวาฮาก้า แพมตรงดิ่งไปที่ร้านทันที ตอนนั้นได้พบกับหนึ่งในเจ้าของร้าน(เจ้าของร้านจริงๆมีทั้งหมด 4 คนค่ะ) Bernardo เรียกแพมขึ้นไปคุยกับเขาที่ห้องทำงาน …คุยไปคุยกันมา สรุปใจความว่า แพมสามารถมาเรียนรู้อะไรได้ทุกอย่างที่ร้าน โดยมีข้อแลกเปลี่ยนคือ ทำ Pop-Up อาหารไทยให้กับเขาและลูกค้าที่สนใจ…

“ไม่มีปัญหาเลยค่าาาา” แพมตอบกลับเขาไปทันที

แพมฝึกงานที่นั้นทั้งหมดเกือบๆสามอาทิตย์ โดยงานที่แพมสนใจเป็นส่วนใหญ่นั้นได้แก่การทำขนมปังและการดำเนินธุรกิจ How to run a bakery business ซึ่งต้องขอบคุณเพื่อนๆทุกคนในครัวที่ช่วยแชร์ความรู้และเทคนิคต่างๆให้กับแพมนะคะ เป็นประสบการณ์ที่ดีที่สุดอย่างนึงในชีวิตของแพมเลยค่ะ…แพมจะไม่มีวันลืมเลยนะ ขนมปังที่ร้านนี้ 90% เป็นขนมปังที่ทำจากยีสต์ธรรมชาติผสมกับยีสต์สดหรือไม่ก็ยีสต์แห้งสำเร็จรูป จริงๆขึ้นอยู่กับชนิดขนมปังอีกที คนทำขนมปัง(ส่วนใหญ่เป็นชายหนุ่ม Panadero) จะเข้างานตั้งแต่ตี 4 เริ่มอบขนมปัง ครัวซองค์ พัฟ คุกกี้ เป็นต้น ในส่วนตัวของร้านเองจะเปิดตั้งแต่เช้าจนถึงดึก มีโซนหน้าร้านขายขนมปังให้ซื้อกลับบ้าน มีแยม เนยถั่ว Pickles ทั้งหลายให้ช็อปปิ้งสนั่น ถ้าใครจะนั่งทานอาหารเช้าที่นี้ก็มีเช่นกันค่ะ อาหารเช้าที่เสริฟนั้นจะเป็นสไตล์อาหารฝรั่งโดยมีพื้นฐานเป็นขนมปังที่ร้านทำเอง เช่น แซนวิชครัวซองค์แฮมชีส , บันหมี่หรือแซนวิชสไตล์เวียดนาม,Open face sandwiches,โยเกิร์ตโฮมเมด มูสลี่และผลไม้ตามฤดูกาล,ชากาแฟ (คาปูชิโน่ที่นี่อร่อยมาก),น้ำผลไม้คั้นสดๆ เป็นต้น

ตอนกลางวัน มีเมนูแซนวิช สลัด น้ำผลไม้และสมูทตี้

ส่วนตอนเย็นๆ ทางร้านจะขายพิซซ่าและสลัดค่ะ โดยเป็นพิซซ่าเตาดิน อบกันสดๆร้อนๆในร้านเลย กินคู่กับค็อกเทลโฮมเมดและเบียร์เย็นๆและจะมีวงดนตรีมาเล่นปรับเปลี่ยนไม่ซ้ำวงเลย มีทั้งแจ๊ส,คลาสสิก,ท้องถิ่น,ร็อก…บางวันอาจจะเห็นหนึ่งในเจ้าของร้านไปแจมเล่นดนตรีกับเขาด้วย ฮ่าฮ่าฮ่าๆ… ฟินนน

ที่แพมเกริ่นๆไว้ว่า ร้านขนมปังร้านนี้เป็นมากกว่าการทำธุรกิจ เพราะอะไร?
ตอนแรกๆแพมก็ไม่เคยคิดนะว่าเจ้าของร้านแต่ละคนเขาจะจริงใจกับงานที่เขาทำมากๆ(คลั่งไคล้เลยก็ว่าได้ โดยเฉพาะ Juan Pablo) เมื่อพูดถึงธุรกิจร้านอาหาร บางที่คือสวยมาก สวยเฉพาะภายนอก คือมีแค่หน้าเท่านั้น แต่เมื่อเจาะลึกเข้าไปหรือดูหลังร้าน โอ้โห้! ดูแทบไม่ได้เลยค่ะ สกปรกมาก ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่มีระบบน้ำทิ้งที่ถูกวิธี ไม่มีการแยกขยะ ขนาดอันนี้ยังไม่นับถึงเรื่องวัตถุดิบที่เอามาประกอบอาหารนะคะ บางร้านบอกว่าตัวเองใช้ของอินทรีย์หมด ไข่ไก่ก็อินทรีย์ เนยแท้ แป้งออแกร์นิก บลา บลา บลา…เอาเข้าจริงๆคือ แค่พูด แค่เฉพาะตอนเปิดร้าน แต่ช่วงหลังๆพยายามหาวิธีลดต้นทุนโดยลดคุณภาพของอาหารลงไปด้วย ถ้าคุณไม่สามารถใช้วัตถุดิบดีๆได้ทั้งหมด ก็อย่าเพิ่งพูดไปซะเยอะะะ เปลืองน้ำลาย รู้อยู่แก่ใจนะจ๊ะ
แต่ร้านที่แพมไปฝึกงานมามาดๆ…หลังร้านมีการแยกขยะนะคะ ชัดเจนมาก พนักงานทุกคนเข้าใจ เขาจะมีคนมารับเอาพวกขยะเปียก เศษอาหารต่างๆไปให้ไก่ค่ะ แล้วไก่เหล่านั้นก็จะออกไข่ เอามาให้ทางร้านใช้ต่อ…

เนยที่ร้านก็เป็นเนยแท้ๆค่ะ มาการีนไม่มีให้เห็นเลย ดังนั้นหลายๆเมนูทำขนมที่ต้องใช้เนยสดเป็นส่วนผสมหลัก เช่น ครัวซองค์เนยสด คุกกี้ พัฟเฟสตรี้ เป็นต้น ดังนั้นรสชาดขนมจึงอร่อยมากกกก กินแล้วไม่เลี่ยน ไม่ติดเพดานปาก

ดิบๆจากเพจ Wow Pam! 

จงสะกดคำว่า “เนยสด ” Real Butter
ไม่ใช่ Margarine ,ไม่ใช่เนยขาวหรือ Shortening ,ไม่ใช่ Blended butter หรือเนยผสม (เนยจริงนิดนึงผสมเนยเทียม) 
สะกดได้แล้ว ค่อยทำ!
…
ไข่ไก่ อินทรีย์ได้ก็เลือกมาใช้
…
แป้ง อินทรีย์ได้ก็เอามาทำ
…
เราเป็นคนอบขนมให้คนอื่นกิน เลือกของดีๆมาใช้หน่อย ของไม่ดี สงสารคนกิน
ไหนๆโลกนี้ ของไม่ดีก็เยอะละ
…
ขยะอะ แยกรึยัง? ที่เป็นเศษอาหาร เดี๋ยวมีคนเอาไปให้ไก่ แล้วไก่ออกไข่ เอามาใช้ในร้าน ถ้าคุณไม่แยก มันจะไปไหน ขยะพวกนี้ …ผมไม่อยากคิดเลย ประเทศเม็กซิโก…
-เจ้าของกล่าว-
…
** ประสบการณ์เล็กๆน้อยๆที่เราได้คลุกคลีกับคนที่ร้านนี้ แน่นอนเลย ธุรกิจทำให้มีเงิน มีรายได้ แต่ความยั่งยืนนั้น ดีต่อใจ ดีต่อโลก ยากนะ คุณต้องใจจริงๆ

Boulenc 

207 Calle General Porfirio Díaz (555.12 km) , Oaxaca,68000
www.boulenc.com

ขอบคุณมากๆที่คอยติดตามผลงานของแพมนะคะ…อันนี้เป็นแค่น้ำจิ้มเล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับการฝึกงานที่นั้น เดี๋ยวถ้าแพมว่างอีก แพมจะมาเล่าเรื่องภาคสองนะจ๊ะ

ขอให้มีความสุขกับการอบขนมนะคะ ♥ และอย่าลืมแบ่งปัน ^^ เพราะนั้นเป็นความสุขที่แท้จริง (สำหรับแพมนะ)

Facebook : Wow Pam!
Email : hellowowpam@gmail.com